Hanuman Stotra Mantra ;- shaadar pranaam priy bhakto, hanumaan stotr ka paath bhagavaan raam ke param bhakt hanumaan jee ko poorn roop se samarpit hain, hanumaan srotam bahut hee prabhaavashaalee aur shaktishaalee hain, jo bhee bhakt is srot ka paath sachche man se karata hain to us par hanumaan jee kee krpa banee rahatee hain, tulasee daas jee ne hanumaan chaaleesa mein ek jagah likha hai ki naasai rog, harai sab peera, jo sumirai hanumat bal veera. yaani jo vyakti hanumaan jee ka smaran sachche hrday se karata hai usake jeevan mein aane vaalee saaree vipadaen door ho jaatee hain. aur bhakt ke jeevan mein khusheeya aur nirogee dinacharya bitata hain,
hanumaan stotr mein hanumaan jee gunon ka gaan kiya jaata hain, isakee rachana 17 vee shataabdee mein guroo raamadaas ne ki thee, guru raamadaas ek mahatan satan the aur ve veer chhatrapati shivaajee mahaaraaj ke guru bhee the, guru raamadaas jee ka janm mahaaraashtr mein hua tha, unhon hanumaan stotr ko maraathee bhaasha mein likha hain, sanskrt saahity mein stotr kisee bhee devee-devata kee stuti mein likhe gae kaavy ko kaha jaata hain, aisa maana jaata hain ki samath guru raamadaas jee hanumaan jee ke param bhakt the aur unhon inakee bhakti mein hee maaruti stotr kee rachana kee hain, jo bahut hee shaktishaalee aur prabhaavashaalee hai,
samath guru raamadaas ne stotr ke pahale 13 shlok mein hanumaan jee ka varnan kiya hain, aur aakharee ke chaar shlok mein hanumaan jee ke charanashruti hain. is stotr ke prati kaha jaata hain ki jo log maaruti stotram ka paath karate hain, unakee sabhee pareshaaniyaan, mushkilen aur chintaen shree hanumaan ke aasheervaad se sab khatm ho jaatee hain. aur ve apane sabhee dushmanon aur sabhee buree cheejon se chhutakaara pa jaate hain . shaastro mein kaha jaata hai ki is stotram mein 1100 baar paath karane par sabhee manokaamanaen pooree hotee hain.
संकटमोचन हनुमान अष्टक मराठी | sankat mochan hanuman ashtak in marathi
| श्री हनुमान स्तोत्र सर्वारिष्टनिवारकं शुभकरं पिङ्गाक्षमक्षापहं सीतान्वेषणतत्परं कपिवरं कोटीन्दुसूर्यप्रभम्। लंकाद्वीपभयंकरं सकलदं सुग्रीवसम्मानितं देवेन्द्रादिसमस्तदेवविनुतं काकुत्स्थदूतं भजे ॥१॥ ख्यातः श्रीरामदूतः पवनतनुभवः पिङ्गलाक्षः शिखावन् सीताशोकापहारी दशमुखविजयी लक्ष्मणप्राणदाता। आनेता भेषजाद्रेर्लवणजलनिधेः लङ्घने दीक्षितो यः वीरश्रीमान् हनूमान्मम मनसि वसन्कार्यसिद्धुं तनोतु॥२॥ मनोजवं मारुततुल्यवेगं जितेन्द्रियं बुद्धिवतां वरिष्ठम्। वातत्मजं वानरयूथमुख्यं श्रीरामदूतं शिरसा नमामि ॥३॥ बुद्धिर्बलं यशोधैर्यं निर्भयत्वमरोगता। अजाड्यं वाक्पटुत्वं च हनूमत्स्मरणाद्भवेत् ॥४॥ |